عشق لذّتی اغلب مثبت است که موضوع آن زیبایی است[۱]، همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیر قابل تصور ظهور کند.[۲]

عشق و احساس شدید دوست داشتن می‌تواند بسیار متنوع باشد و می‌تواند علایق بسیاری را همچون دلباخته شدن شامل شود.

در بعضی از مواقع، عشق بیش از حد به چیزی می‌تواند شکلی تند و غیر عادی به خود بگیرد که گاه زیان آور و خطرناک است و گاه احساس شادی و خوشبختی می‌باشد. اما در کل عشق باور و احساسی عمیق و لطیف است که با حس صلح‌دوستی و انسانیت در تطابق است.[۳] عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در مورد دیگران یا جذابیت بی انتها برای دیگران است. در واقع عشق را می‌توان یک احساس ژرف و غیر قابل توصیف انسانی دانست که فرد آنرا در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم می‌کند. با این وجود کلمه «عشق» در شرایط مختلف معانی مختلفی را بازگو می‌کند: علاوه بر عشق رمانتیک که آمیخته‌ای از احساسات و میل جنسی است، انواع دیگر عشق مانند عشق عرفانی و عشق افلاطونی، عشق مذهبی، عشق به خانواده را نیز می‌توان متصور شد و درواقع این کلمه را می‌توان در مورد علاقه به هرچیز دوست داشتنی و فرح بخش مانند فعالیت‌های مختلف و انواع غذا به کار برد. «گراهام را دوست دارم».[۴]
 

با تو آغاز نکردم که روزی به پایان برسانم.


عاشقت نشدم که روزی از عشق خسته شوم.


با تو عهد نبستم که روزی عهدم را بشکنم.


همسفرت نشدم که روزی رفیق نیمه راهت شوم.


همسنفت نشدم که روزی عطر نفسهایم را از تو دریغ کنم.


و با یاد تو زندگی نمیکنم که روزی فراموشت کنم.


با تو آغاز کردم که دیگر به پایان نیندیشم.


عاشقت شدم که عاشقانه به عشق تو زندگی کنم.


با تو عهد بستم که با تو تا آخرین نفس بمانم.


همسفرت شدم که تا پایان راه زندگی با هم باشیم.


همسنفست شدم که با عطر نفسهایت زنده بمانم.


و با یادت زندگی میکنم که همانا با یادت زندگی برایم زیباست.


همچنان لحظات زیبای با تو بودن میگذرد ،


از آغاز تا به امروز عاشقانه با تو مانده ام ای همسفر من در جاده های نفسگیر زندگی.


اگر در کنار من نباشی با یادت زندگی میکنم ،


آن لحظه نیز که در کنارمی با گرمی دستهایت و نگاه به آن چشمان زیباست زنده ام.


ای همنفس من بدون تو این زندگی بی نفس است ،


عاشق شدن برایم هوس است و مطمئن باش این دنیا برایم قفس است.


با تو آغاز کرده ام که عاشقانه در دشت عشق طلوع کنم ، طلوعی که با تو غروبی را نخواهد داشت.


و همچنان لحظات زیبای با تو بودن میگذرد ، لحظه هایی سرشار از عشق و محبت.


با تو بودن را میخواهم نه برای فرداهای بی تو بودن.


با تو بودن را میخواهم برای فرداهای در کنار تو بودن.


با تو بودن را میخواهم برای فرداهای عاشقانه تر از امروز.


پس ای عزیز راه دورم با من باش ، در کنارم باش و تا ابد همسفرم باش.


 

رودها در جاری شدن
و علف ها در سبز شدن معنی پیدا می کنند
کوه ها با قله ها
و دریاها با موجها زندگی پیدا می کنند
وانسان ها
همه ي انسان ها
با عشق، فقط با عشق
پس بار خدایا بر من رحم کن
بر من که می دانم ناتوانم رحم کن
باشد که خانه ای نداشته باشم
باشد که لباس فاخری بر تن نداشته باشم
اما نباشد، هرگز نباشد
که در قلبم عشق نباشد، هرگز نباشد

لمس تن تو شهوت است و گناه

حتی اگر خدا عقدمان را ببندد....

داغی لبت جهنم من است

حتی اگر فرشتگان سرود نیکبختی بخوانند...

هم آغوشی با تو هم خوابگی چرک آلودیست

حتی اگر خانه خدا خوابگاهمان باشید....

فرزندمان حرام نطفه تربن کودک زمین است

حتی اگر تو مریم باشی و روح القدس خاتون من.....

حتی اگر هزار سال عاشق تو باشم

یک بوسه ، یک نگاه ، حتی حرامم باد



اگر تو عاشـــقم نباشــــی
 

:دعوتم کن به یه بوسه گوشیه دنج یه رویا.

من میخام با تو بمونم از الان تا ته رویا.

من میخام باشم کنارت با همین رویا بمیرم

.من میخام بمیرم اما دستاتو توی دستام بگیرم.

واسه به تو رسیدن این همه شب رو دویدم

.خسته از طلوع فردا شب به شب خوابتو دیدم
 

  عشق مانند عابری است کهگاه خود را به کوری میزند تا تو از 

خیابان عبورش دهی بی انکه بدانی عبورت داد

  لمس تن تو شهوت است و گناه

حتی اگر خدا عقدمان را ببندد....

داغی لبت جهنم من است

حتی اگر فرشتگان سرود نیکبختی بخوانند...

هم آغوشی با تو هم خوابگی چرک آلودیست

حتی اگر خانه خدا خوابگاهمان باشید....

فرزندمان حرام نطفه تربن کودک زمین است

حتی اگر تو مریم باشی و روح القدس خاتون من.....

حتی اگر هزار سال عاشق تو باشم

یک بوسه ، یک نگاه ، حتی حرامم باد



اگر تو عاشـــقم نباشــــی

دوباره دلم هوای تو را کرده

دوباره تنها شده ام،دوباره دلم هوای تو را کرده.

خودکارم را از ابر پر می کنم و برایت از باران می نویسم.



به یاد شبی می افتم که تو را میان شمع ها دیدم.



دوباره می خواهم به سوی تو بیایم.تو را کجا می توان دید؟



در آواز شب اویز های عاشق؟



در چشمان یک عاشق مضطرب؟



در سلام کودکی که تازه واژه را آموخته؟



دلم می خواهد وقتی باغها بیدارند،برای تو نامه بنویسم.



و تو نامه هایم را بخوانی و جواب آنها را به نشانی همه ی غریبان جهان بفرستی.



ای کاش می توانستم تنهاییم را برای تو معنا کنم و از گوشه های افق برایت آواز

بخوانم.



کاش می توانستم همیشه از تو بنویسم.



می ترسم روزی نتوانم بنویسم و دفترهایم خالی بمانند و حرفهای ناگفته ام هرگز به

دنیا نیایند.



می ترسم نتوانم بنویسم و کسی ادامه ی سرود قلبم را نشنود.



می ترسم نتوانم بنویسم وآخرین نامه ام در سکوتی محض بمیرد وتازه ترین شعرم به تو

هدیه نشود.



دوباره شب،دوباره طپش این دل بی قرارم.



دوباره سایه ی حرف های تو که روی دیوار روبرو می افتد.



دلم می خواهد همه ی دیوارها پنجره شوند و من تو را میان چشمهایم بنشانم.



دوباره شب ،دوباره تنهایی و دوباره خودکاری که با همه ی ابر های عالم پر نمی شود.



دوباره شب،دوباره یاد تو که این دل بی قرار را بیدار نگه داشته.



دوباره شب،دوباره تنهایی،دوباره سکوت،دوباره من و یک دنیا خاطره...
 

در كویر خلوت دلم با لبانی تشنه راه دشواری را در پیش گرفتم



می دانم كه نیاز به جرعه آبی دارم تا خود را با آن سیراب نمایم



در قلبم غوغایی است غوغای عشق تو



نگاهت برایم همچون رودخانه ایی است كه هرگز درآن ركودی نیست



می خواهم كه مرا به حال خود وا مگذاری و مرا همیشه با خود همراه سازی



بگذار تا از احساسات شیرینت لبریز شوم



بگذار تا به وسعت قلب پرمهرت دست یابم



زلالی عشقت را از من مگیر، انشای چشمت را برایم بخوان



تا با شنیدن آن سرشار از شادی شوم
 

  وقتی دل ارزش خودش را از دست بدهد

و چشمهایت دیگر اشکی برای ریختن نداشته باشد،

وقتی دیگر قدرت فریاد زدن را هم نداشته باشی،

وقتی دیگر هر چه دل تنگت خواسته باشد گفته باشی،

وقتی دیگر دفتر و قلم هم تنهایت گذاشته باشند،

وقتی از درون تمام وجودت یخ بزند،

وقتی چشم از دنیا ببندی و آرزوی مرگ بکنی،

وقتی احساس کنی تنهاترین هستی،

چشمهایت را ببند و از ته دل بخند

که با هر لبخند روحی خاموش جان میگیرد

و درخت پیر جوان میشود
 

دختری به کوروش کبیر گفت:من عاشقت هستم....



کوروش گفت:لیاقت شما برادرم است که از من



زیباتر است و پشت سره شما ایستاده،دخترک